De Droomvrouw

Mijn boek is af. De Droomvrouw heet het. Het ligt al een paar weken bij de uitgever. Ze heeft nog niet gereageerd. Ze is op vakantie. Het duurt best lang. De angst zet dan ook regelmatig op: het wordt afgewezen… Niemand zit hierop te wachten… Dat was een heel jaar werk voor niets…


Dit weekend deed ik een roofvogelworkshop, met ongetrainde beesten. Fares Boustanji, de begeleider, zei: ‘Die vogels reageren nergens op; niet op je bewegingen of je stem. Wel op wat er vanbinnen gebeurt; op je energie. Ze willen kracht en waarachtigheid voelen.’
Het was de bedoeling dat ze op je hand gingen zitten. En er was maar één manier waarop dat lukte: als je verbonden was met je lijf, en met je intentie. Je moest ze uitnodigen. Deed je dat met helderheid en kracht, vanuit je hart, dan stapten ze van hun stok, op je handschoen. Deed je je best, vanuit je hoofd, zonder gevoel, zonder contact, dan deden ze helemaal niks. Zijn was belangrijker dan doen.


Dat is in deze fase dan ook de kunst: stevige intentie, gecombineerd met openheid; geen verwachtingen over het resultaat. Fares: ‘Met mentale kracht zet de energie vast. Het is niet de uitkomst die telt, maar de vraag.’
En dat geldt dus voor alles wat je heel graag wilt: ‘nee’ is ook een antwoord. Maar juist door die ‘nee’ te accepteren, er ruimte voor te maken, vergroot je de kans op ‘ja’. Pffft… Dat is toch hogere manifestatiekunde.
 (Die foto ziet er behoorlijk droevig uit. Dat is weer een ander verhaal.)

Info: www.rebird.eu en www.facebook.com/hermelijnsimonevandermeijden