Ik zou je een kaart willen sturen. Ik zou
cadeautjes willen geven. Ik zou je willen knuffelen, al is het een beetje tegen
jouw zin. Ik zou met je willen vieren, een (heel ongezonde) taart willen eten,
voor je willen zingen, zeggen dat ik zoveel van je houd. Ik zou een grote bos
bloemen willen kopen voor je moeder en haar hartelijk willen feliciteren. Ik
zou allemaal dingen willen doen die ik in zestien jaar vaak gelaten heb. Was mijn
geduld toen maar veel groter. Was ik maar niet zo gericht op mezelf. Wist ik maar
eerder hoe het voelde. Had ik maar, was er maar, meer ruimte voor mensen als
jij; mensen met angst, mensen met anders, mensen die niet weten hoe het moet.
Had ik maar, was er maar, plaats voor kwetsbare mensen zonder verweer. Had ik,
had iedereen maar een veel groter hart. Was het maar anders… maar zo is het
niet. Je wordt vandaag geen negentien. Lieve Robin, ik mis je.
No comments:
Post a Comment